De geschiedenis van kaviaar
Kaviaar is afkomstig van eieren van de steurvis, een grote primitieve vis die steeds in zoet water, eieren legt die de kaviaar uitmaken. De meest voorkomende soort is de Beluga, die tien meter lang kan worden en meer dan één ton kan wegen.
Vanaf -350 v.Chr. schrijft Aristotes dat de Grieken op hun banketten steureieren gebruiken.
De sporen van het woord Kaviaar dateren uit de negentiende eeuw.
Hij vindt zijn oorsprong in het woord Khaviar, dat letterlijk tot uitdrukking komt in 'viseieren'. De Perzen dachten dat het de uithoudingskracht stimuleerde en gebruikte het als voedingsmiddel voor de vele deugden, met name als een afrodisiacum. In de 15e eeuw prees in Don Quichotte van Cervantès, een reizigerskin de zeldzaamheid en de smaak van kaviaar.
In 1533, is onder de pen van Rabelais, in Gargantua en Pantagruel, de huidige spelling van Caviar zichtbaar.
Pas in de 16e eeuw neemt de consumptie van kaviaar in Rusland en in Europa sterk toe.
In 1603 gebruikte Shakespeare in Hamlet het woord kaviaar om iets te noemen dat de gewone mens niet kent.
In de 15e eeuw, in Don Quichot door Cervantes
een reizende monnik prees de zeldzaamheid en smaak van Kaviaar.
In 1675 verklaarde de Tsar Alexis 1 Kaviaar Imperiaal monopolie Kaviaar. Kaviaar wordt dan een waardevol en schaars product, synoniem van luxe en bestemd voor de elites.
Wegens de moeilijkheden bij het vervoer is het bijna onmogelijk om verse kaviaar in Europa te krijgen. Het wordt dan een mythisch verhaal, dat in de reisverhalen wordt genoemd.
In 1850 werden de Verenigde Staten de grootste producenten van kaviaar ter wereld.
In 1900 werd de Amerikaanse steur door overbevissing gedecimeerd. De Kaspische Zee blijft dus alleen bestaan.
De industriële revolutie van de 19e eeuw maakt het eindelijk mogelijk kaviaar te vervoeren, die geleidelijk alle europese landen bereikt. Na de Russische revolutie van 1917 wordt Parijs de 'Place to Be' van de welgestelde Russische milieus en een russofiele stroom stroomt door Frankrijk in de jaren 20, de zogenoemde "gekke jaren".
In Frankrijk, dat beschouwd wordt als de ultieme maatstaf voor de smaak, is een echte kaviaar modestijl ontstaan.
​
Kaviaar wordt dus het absolute symbool van luxe het meest gezocht is in de wereld.
Begin de jaren '50 krijgt de sjah van Iran zijn visrechten in de Sovjet-Unie terug.
Dankzij de kwaliteit en de professionaliteit van hun teams en de uitvinding van een nieuwe zoutingmethode zullen ze later wilde kaviaar produceren dat beschouwd wordt als de beste ter wereld.
In 1991 leidde de val van de USSR tot de wilde stroperij en smokkel van duizenden steurtjes, waarbij Iran als nevenslachtoffer werd beschouwd.
In 2006 verbiedt de CITES (Internationale Conventie) de visserij op wilde steursoorten, gezien de duizelingwekkende daling van het aantal wilde steursoorten.
In de jaren negentig zien we eveneens dat de eerste boerderijen zich ontwikkelen. Tegenwoordig is de teelt in bijna heel Europa, in China, in Zuid-Amerika en in de Verenigde Staten toegenomen, waardoor de relatieve democratisering mogelijk is geworden.
Caviar Alexandre is, net als Alain Ducasse, de meest gesterde chef ter wereld, van mening dat Chinese kaviaar momenteel de beste ter wereld is.
De meerderheid van de door ons verkochte kaviaar is afkomstig uit China.
Geen van onze kaviaar is van Russische afkomst.